Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ – ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΑΤΩΜΕΝΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

Α
Το φαινόμενο της ματωμένης Σελήνης.
πό τα πανάρχαια χρόνια οι άνθρωποι παρατηρούσαν τα σημεία που εμφανίζονταν κατά καιρούς στον ουράνιο θόλο και προσπαθούσαν να τα ερμηνεύσουν. Η απόπειρα αυτή που αποτυπώθηκε και διασώθηκε, τόσο μέσα από αρχαίες παραδόσεις και από τις πρακτικές της αστρολογίας, όσο και μέσα από πολλές θρησκείες, καθώς και τα βασικά χαρακτηριστικά που είναι κοινά στις περισσότερες από αυτές τις ερμηνείες δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν.
Σ
τις παρατηρήσεις εκείνες και στις πεποιθήσεις που σχηματίστηκαν με βάση αυτές, σαφώς και ο Ήλιος και η Σελήνη παίζουν τους πλέον σημαντικούς ρόλους, καθώς είναι τα δύο ουράνια σώματα που φαίνονται μεγαλύτερα στον γήινο παρατηρητή. Η δε μεταξύ τους αλληλεπίδραση, όπως αυτή λαμβάνει χώρα κατά την διάρκεια των εκλείψεων, καθόλου τυχαία, θεωρήθηκε ως ένα από τα πλέον σημαντικά φαινόμενα που οι αρχαίοι σε όλον τον κόσμο απέδιδαν σε υπερφυσικές δυνάμεις και θεούς του ουρανού.
Τ
ο ότι οι εκλείψεις και του Ηλίου και της Σελήνης θεωρούνταν από τους αρχαίους οιωνοί κακοί, επίσης μπορεί να εξηγηθεί με βάση την λογική. Τα δύο αυτά ουράνια σώματα είναι οι κύριοι φυσικοί φωτοδότες της Γης, ο Ήλιος όντας αυτόφωτος και η Σελήνη ετερόφωτη. Κάθε φορά λοιπόν που κάποιο από τα δύο αυτά φωτεινά σώματα στον ουρανό κρυβόταν και, ως εκ τούτου, μειωνόταν η φωτεινότητα της ημέρα ή της νύκτας, το γεγονός αυτό τάρασσε τους ανθρώπους που από την φύση τους πάντα συσχέτιζαν το φως με το καλό και το σκότος με το κακό. Άρα, για τους αρχαίους, η νίκη του σκότους επί του φωτός κατά την διάρκεια της έκλειψης, αν και παροδική, θα σήμαινε και συμφορές επί της Γης αφού, για αυτούς, ό,τι συνέβαινε στον ουρανό, αντικατόπτριζε και γεγονότα που θα συνέβαιναν στον κόσμο των ανθρώπων (των οποίων και συνήθως τα ουράνια φαινόμενα προηγούντο).
Τ
ο δε φαινόμενο της κόκκινης ή ματωμένης Σελήνης που παρατηρείται κάθε φορά που λαμβάνει χώρα ολική της έκλειψη, είναι λογικό να γέμιζε τις καρδιές των ανθρώπων, στα αρχαία εκείνα χρόνια, τρόμο, αφού εκτός από την μείωση της φωτεινότητας, η Σελήνη έπαιρνε το κόκκινο χρώμα που έχει ο Ήλιος όταν δύει· ένα χρώμα που στο μυαλό των ανθρώπων φέρνει το ομόχρωμο ανθρώπινο αίμα. Μία ματωμένη λοιπόν και σαφώς σκοτεινή Σελήνη, πίστευαν, δεν θα σήμαινε απλώς πως κάτι κακό θα συνέβαινε στον κόσμο, αλλά πως το κακό αυτό αναπόφευκτα θα κατέληγε σε άγριο και πολύνεκρο αιματοκύλισμα.
Κ
αι το γεγονός ότι μία τέτοια Σεληνιακή έκλειψη είναι ένα φαινόμενο, αρκετά σπανιότερο από μία ηλιακή ή μερική σεληνιακή έκλειψη, είναι λογικό να τρόμαζε περισσότερο τους αρχαίους, αφού δεν ήταν κάτι το οποίο είχαν συνηθίσει. Η περίπτωση τέλος αυτό το φαινόμενο να επαναληφθεί πολλές φορές συνεχόμενα σε μικρό χρονικό διάστημα, φαινόμενο σπάνιο που συμβαίνει λίγες φορές κάθε αιώνα, δεν θα ήταν απίθανο να μετέτρεπε τον φόβο αυτό των ανθρώπων σε πανικό.
Σ
ήμερα βέβαια είμαστε σε θέση, λόγω των αστρονομικών μας παρατηρήσεων και των επιστημονικών ερμηνειών των ουρανίων φαινομένων, να γνωρίζουμε τι προκαλεί τις εκλείψεις. Ξέρουμε ότι η έκλειψη του Ηλίου συμβαίνει επειδή η Σελήνη περνάει από μπροστά του και μας κρύβει για λίγο το φως του και ότι αυτή της Σελήνης συμβαίνει επειδή η σκιά της Γης πέφτει πάνω στον φυσικό δορυφόρο της, κρύβει από αυτόν τον Ήλιο και το φως του δεν φτάνει το φεγγάρι ώστε να αντανακλασθεί και να γυρίσει πάλι πίσω στην Γη. Γνωρίζουμε ακόμα ότι στις ολικές εκλείψεις, όταν η Γη κρύβει από την Σελήνη το μεγαλύτερο μέρος του Ηλίου, σε αυτήν καταφέρνει να φτάσει μόνο το κοκκινωπό φως του δειλινού που η Γη εκείνη την στιγμή δεν καλύπτει και έτσι αποκτά για λίγη ώρα το χρώμα αυτό. Μπορούμε τέλος να προβλέψουμε με ακρίβεια πότε θα γίνουν οι εκλείψεις και καταλαβαίνουμε ότι, με τον τρόπο που αυτές γίνονται, είναι πιθανό, σπάνια βέβαια, να παρατηρηθεί μία σεληνιακή τετράδα, το φαινόμενο δηλαδή, κατά το οποίο σε σύντομο χρονικό διάστημα, λαμβάνουν χώρα τέσσερεις συνεχόμενες ολικές σεληνιακές εκλείψεις, κατά την διάρκεια των οποίον μπορούμε να δούμε την λεγόμενη ματωμένη κόκκινη Σελήνη.
Η
 γνώση μας για τους αστρονομικούς «μηχανισμούς» του ηλιακού μας συστήματος σαφώς και έχει πολλαπλασιαστεί σε σχέση με την γνώση που υπήρχε πριν μερικούς αιώνες. Παρά ταύτα όμως, πολλοί από ‘μας συνεχίζουν να σκέφτονται μήπως και τα φαινόμενα αυτά και ιδιαίτερα τα σπανιότερα εξ αυτών, πραγματικά σημαίνουν κάτι… Αυτό μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως η θρησκευτικότητα, οι προσωπικές πεποιθήσεις, ο ακουσίως κληρονομημένος φόβος για τα σημεία του ουρανού, το πόσο κανείς επηρεάζεται από τις συνομωσιολογικές θεωρίες, αλλά και από τα σύγχρονά του γεγονότα.
Έ
τσι και με το περίπλοκο αστρονομικό φαινόμενο που θα αρχίσει να λαμβάνει χώρα σε λίγες μόνο ώρες, πολλοί είναι αυτοί που έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν διάφορες θεωρίες φύσεως εσχατολογικής, συνομωσιολογικής, αστρολογικής, θρησκευτικής, συσχετίζοντας το παράξενο φαινόμενο με τα σύγχρονα γεωπολιτικά και στρατιωτικά δρώμενα.
Α
ύριο αρχίζει η πρώτη σεληνιακή τετράδα του 21ου αιώνα. Οι τέσσερεις συνεχόμενες εκλείψεις της τετράδας αυτής θα λάβουν χώρα την Τρίτη 15 Απριλίου 2014, την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014, το Σάββατο 4 Απριλίου 2015 και την Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015. Σε όλες αυτές τις εκλείψεις το φεγγάρι θα γίνει κατακόκκινο, αλλά εμείς (αναφέρομαι στους εν Ελλάδι αναγνώστες) μάλλον δεν θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε τα φαινόμενα αυτά που θα γίνουν αισθητά στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Ειρηνικό ωκεανό.
Η
 σπανιότητα του φαινομένου ήταν από μόνη της αρκετή για να κινήσει το ενδιαφέρον πολλών. Το γεγονός όμως ότι οι δύο τουλάχιστον από τις τέσσερεις εκλείψεις θα λάβουν χώρα κατά την διάρκεια της πανσελήνου με βάση την οποία υπολογίζεται τόσο το χριστιανικό, όσο και το εβραϊκό Πάσχα, οδήγησε κάποιους και σε άλλου είδους συσχετισμούς… Συγκεκριμένα και με βάση το Ορθόδοξο ημερολόγιο την Μεγάλη Τρίτη του 2014, αλλά και το Σάββατο του Λαζάρου του 2015, θα παρατηρηθεί το φαινόμενο της ματωμένης Σελήνης στα πλαίσια της ίδιας σεληνιακής τετράδας! Με βάση το Καθολικό ημερολόγιο η εκλείψει του 2014 θα λάβει χώρα επίσης την Μεγάλη Τρίτη (αφού το Ορθόδοξο και το Καθολικό Πάσχα θα συμπέσουν φέτος στις 20 Απριλίου), ενώ αυτή του 2015 θα λάβει χώρα κατά το Μεγάλο Σάββατο των Καθολικών. Στο εβραϊκό ημερολόγιο τέλος, δεδομένου ότι το Πάσχα πέφτει πάντα την ημέρα της πρώτης πανσελήνου μετά την εαρινή ισημερία (21 Μαρτίου), και στις δύο περιπτώσεις θα εορταστεί τις ημέρες που θα παρατηρηθεί το φαινόμενο της ματωμένης Σελήνης, γεγονός που μάλλον δεν θα θεωρηθεί καλό από τους Ιουδαίους αφού οι ίδιοι πάντα θεωρούσαν τις σεληνιακές εκλείψεις ιδιαίτερα κακούς οιωνούς. Τέλος πρέπει να τονιστεί ότι και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για έκλειψη που θα λάβει χώρα κατά την πρώτη πανσέληνο μετά την εαρινή ισημερία, μία από τις πλέον σημαντικές πανσελήνους όλης της χρονιάς και σε επίπεδο θρησκευτικό και σε επίπεδο αστρολογικό.
Ε
ιδικά βέβαια για την πρώτη έκλειψη, αυτή που θα λάβει χώρα αύριο, αλλά δεν θα είναι ορατή από την Ελλάδα, πρέπει να τονιστεί ότι θα συμπέσει και με ένα άλλο πολύ σημαντικό αστρονομικό φαινόμενο. Ο πλανήτης Άρης και η Γη θα βρεθούν στην κοντινότερη μεταξύ τους απόσταση που τους επιτρέπουν οι τροχιές τους και ο κόκκινος πλανήτης που θα είναι εμφανής στον ουρανό για αρκετές ακόμα ημέρες, θα συνοδέψει την ματωμένη Σελήνη στον αμερικανικό ουρανό… Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα κοσμικό υπερθέαμα…
Κατά την διάρκεια των ολικών σεληνιακών εκλείψεων,
η Σελήνη αποκτά το κοκκινωπό χρώμα του δειλινού.

Ε
νώ λοιπόν όλα τα παραπάνω ετοιμάζονται να λάβουν χώρα δεν είναι λίγοι αυτοί που ήδη έχουν αρχίσει να τα συσχετίζουν με τα τρέχοντα γεωπολιτικά γεγονότα και να κάνουν παντός είδους «προβλέψεις» για τις επιπτώσεις του παράξενου αστρονομικού φαινομένου στην Γη.
Γ
εγονότα όπως οι ταραχές στην Ουκρανία, ο εμφύλιος στην Συρία, η όλο και αυξανόμενη ένταση μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας, αλλά και η ραγδαία άνοδος της Κίνας, σύμφωνα με κάποιους πρόκειται να αναζωπυρωθούν, επηρεαζόμενες από το ματωμένο φεγγάρι και τον πλανήτη του θεού του πολέμου και αυτό να οδηγήσει ως και σε μία νέα παγκόσμια σύρραξη, καθοριστική για το μέλλον του κόσμου.
Ά
λλοι πάλι, αναφερόμενοι σε χωρία του έργου του προφήτη Ιωήλ, αλλά και στην Αποκάλυψη του Ιωάννου που, μεταξύ άλλων, αναφέρουν ως σημάδι για το ότι πλησιάζει το τέλος του κόσμου μία ηλιακή έκλειψη (κατά την οποία ο Ήλιος θα γίνει μαύρος) και μία ολική σεληνιακή (κατά την οποία η Σελήνη θα μετατραπεί σε αίμα), ενώ μιλούν για το τέλος του κόσμου που πλησιάζει και το οποίο θα μπορούσε να οφείλεται, αν όχι σε φυσικά γεγονότα, σε έναν πυρηνικό ή βιολογικό πόλεμο που θα μπορούσε να αφανίσει την ζωή στην Γη.
Ε
κείνοι πάλι που μελετούν τα φαινόμενα αυτά, όπως θα έκαναν και οι αρχαίοι, σαφώς και θεωρούν ότι τα αρνητικά που θα φέρει η έκλειψη θα πλήξουν περισσότερο την περιοχή πάνω από την οποία αυτή θα γίνει αισθητή. Και δεδομένου ότι και οι τέσσερεις ολικές εκλείψεις της σεληνιακής τετράδος θα είναι ορατές κυρίως από την βόρεια Αμερική, κάποιοι οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι το κακό θα βαρύνει κυρίως τις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπάρχουν βεβαίως και αυτοί που λένε ότι οι εκλείψεις θα επηρεάσουν, αλλά όχι αρνητικά ή έστω όχι καταστροφικά…
Ω
στόσο, ανάμεσα σε όλους αυτούς υπάρχουν και εκείνοι που θεωρούν ότι όλα τα παραπάνω είναι συμπτώσεις και πως τίποτα από όσα εικάζεται ότι θα ακολουθήσουν δεν θα λάβει χώρα. Ατάραχοι, μας θυμίζουν όλη την καταστροφολογία που έλαβε χώρα σχετικά με την καταστροφή του κόσμου το 2012 και πως το μόνο που έγινε ήταν πως κάποιοι έβγαλαν τρελά λεφτά, εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια του κόσμου.
Τ
ο τι μέλλει γενέσθαι δεν πρόκειται να το μάθουμε παρά μόνο αν το ζήσουμε. Ως τότε, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε για το καλύτερο, αλλά και να αγωνιζόμαστε γι’ αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι πως πρόκειται για ένα μοναδικό θέαμα (ο συνδυασμός της κόκκινης Σελήνης και της εμφάνισης του πλανήτη Άρη) που δεν πρόκειται να επαναληφθεί για πολλά ακόμα χρόνια.
Τ
ο φαινόμενο της ματωμένης Σελήνης θα παρατηρηθεί αύριο μεταξύ 09:00 και 12:00 προ μεσημβρίας, ώρα Ελλάδος ή μεταξύ 07:00 και 10:00 προ μεσημβρίας ώρα Γκρίνουιτς. Θα γίνει αισθητό κυρίως στην βόρεια Αμερική και στον Ειρηνικό ωκεανό.


Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ - Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΠΙ

Ο
 αριθμός πι (3,14159265…) που είναι το ακριβές πηλίκο της περιφέρειας ενός οποιουδήποτε κύκλου προς την διάμετρο του κύκλου αυτού, είναι ένας άρρητος αριθμός που ήδη από τα αρχαία χρόνια (μαζί ίσως και με το φ, την χρυσή τομή) προκάλεσε το έντονο ενδιαφέρον των αρχαίων μαθηματικών και φιλοσόφων, τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε άλλους σπουδαίους πολιτισμούς της αρχαιότητας, όπως η Αίγυπτος, η Βαβυλώνα και η Ινδία.
Σ
την δε αρχαία Αίγυπτο, ονομαστή είναι η κατά κάποιους μαθηματική εφαρμογή του αριθμού πι στην Πυραμίδα του Χέοπα στην Γκίζα της Αιγύπτου, η οποία έχει αναφερθεί και σε άλλο άρθρο αυτού του ιστολογίου. Σύμφωνα με την παρατήρηση αυτή, το πηλίκο της ημιπεριμέτρου της βάσης της Μεγάλης Πυραμίδας προς το ύψος της, μας δίνει έναν αριθμό πάρα πολύ κοντά στον αριθμό πι, γεγονός που, αν και κατά κάποιους είναι τυχαίο, κατά κάποιους άλλους είχε λάβει χώρα για να δώσουν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μαθηματική αρμονία στο μνημειώδες κτίσμα που θα έμενε επί χιλιετίες πρώτο στην λίστα των υψηλότερων ανθρώπινων κατασκευών του πλανήτη. Γεγονός πάντως αποτελεί πως η Μεγάλη Πυραμίδα άντεξε στο πέρασμα του χρόνου, την ώρα που άλλες μεταγενέστερες αυτής αιγυπτιακές πυραμίδες καταστράφηκαν είτε από σεισμούς είτε επειδή δεν άντεξαν το βάρος τους λόγω της λανθασμένης κατανομής του. Ίσως να ήταν αυτή η φυσική αρμονία λοιπόν της Μεγάλης Πυραμίδας που την βοήθησε να αντέξει τόσον πολύ καιρό και να θεωρείται από την Ιστορία ως ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά θαύματα της αρχαιότητας.
Π
αράλληλα ο αριθμός πι απασχόλησε και τους αρχαίους Έλληνες μαθηματικούς που προσπάθησαν να τον προσεγγίσουν όσο περισσότερο μπορούσαν καθώς θεωρούσαν ότι ο αριθμός αυτός σχετίζεται με την φυσική αρμονία του κύκλου. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και ο Αρχιμήδης, από τις Συρακούσες της Σικελίας, η ενασχόληση του οποίου με την μελέτη των κύκλων αποτυπώθηκε μέσα από την παροιμιώδη φράση που λέγεται πως είπε στον Ρωμαίο στρατιώτη που ετοιμαζόταν να τον σκοτώσει: «Μη μου τους κύκλους τάραττε!» Ο αρχαίος Έλληνας μαθηματικός και εφευρέτης είχε προσπαθήσει να υπολογίσει τον αριθμό πι, φτάνοντας στο σημείο να τον υπολογίσει σωστά μέχρι το δεύτερο δεκαδικό του ψηφίο και ορίζοντας δύο αριθμούς που ο ένας να είναι σίγουρα μικρότερός του (3,140845) και ο άλλος να είναι σίγουρα μεγαλύτερός του (3,142857).
Τ
ο ερώτημα όμως που παραμένει είναι το γιατί από τους τόσους άρρητους αριθμούς να ήταν ο αριθμός πι εκείνος που τράβηξε τόσο έντονα το ενδιαφέρον τόσων και τόσων αρχαίων μαθηματικών και στοχαστών. Ίσως η αιτία να κρύβεται στο γεγονός ότι ο αριθμός αυτός, λόγω του τρόπου με τον οποίο ορίζεται, αποκρυσταλλώνει μέσα του την γεωμετρική αρμονία του Σύμπαντος. Τι σημαίνει όμως αυτό με απλά λόγια; Ο αριθμός πι δεν ορίζεται αυθαίρετα από τον άνθρωπο, αλλά σχετίζεται άμεσα με την δόμηση του Σύμπαντος. Κι αυτό συμβαίνει επειδή ο αριθμός πι είναι το πηλίκο της περιφέρειας προς την διάμετρο οποιουδήποτε κύκλου στο Σύμπαν, ανεξαρτήτως του μεγέθους του. Πρόκειται για έναν νόμο απόλυτο και συμπαντικό. Πάντα και παντού ισχύει. Κι αυτό πιθανώς να αποδίδει στον αριθμό αυτό μία βαθύτερη σημασία. Μία σημασία άμεσα συσχετιζόμενη με την αρμονία του Σύμπαντος.
Α
λλά, αν το πι σχετίζεται με την συμπαντική αρμονία, δεδομένου του ότι για τους αρχαίους Έλληνες οι έννοιες της μουσικής και της αρμονίας ήταν σχεδόν ταυτόσημες, τότε μήπως θα έπρεπε η αρμονία του αριθμού πι, εκτός από την γεωμετρική και την συμπαντική της υπόσταση, να έχει και μια άλλη υπόσταση· μία υπόσταση μουσική… Αν η παραπάνω υπόθεση ισχύει, τότε είναι πολύ πιθανό ο αριθμός πι, αν μετατραπεί από μαθηματικά ψηφία σε νότες και κάποιος τον παίξει σε ένα μουσικό όργανο, το αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα εύηχο.
Κ
αι εδώ είναι που έρχεται ένα video που κάνει τον γύρο του Διαδικτύου και στο οποίο, κάποιος που έχει ασχοληθεί με το θέμα, έχοντας αντιστοιχήσει το κάθε ψηφίο του δεκαδικού συστήματος (από το 0 μέχρι το 9) με μία μουσική νότα και ένα πλήκτρο του πιάνου, παίζει σε αυτό τον αριθμό πι και το ηχητικό αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό.
Α
ν η «αποκωδικοποίηση» του αριθμού πι και η μετατροπή του στο μουσικό σύστημα είναι σωστή, τότε μπορούμε με κάποια σχετική ασφάλεια να πούμε ότι η μουσική αρμονία του αριθμού αυτού μόνο τυχαία που δεν μπορεί να είναι. Και αυτό συμβαίνει επειδή, αν βάλουμε έναν υπολογιστή να μας δώσει έναν μεγάλο αριθμό από ψηφία στην τύχη, η πιθανότητα τα ψηφία αυτά, στην σειρά που θα μας δοθούν, μετατρεπόμενα σε νότες, να μας δώσουν ένα τόσο εύηχο αποτέλεσμα είναι λογικά μηδαμινή. Πόσο μάλλον όταν τα ψηφία του αριθμού πι θεωρητικά είναι άπειρα και η αρμονία του, ως εκ τούτου, εκτείνεται πιο πέρα απ’ ότι θα μπορούσαμε εμείς ποτέ να αντιληφθούμε…
Ε
ίναι λοιπόν δυνατόν, όντως ο αριθμός πι να έχει μέσα του μια τέτοια αρμονία; Και αν ναι, μήπως αυτό συνεπάγεται πως και στο Σύμπαν υπάρχει μια παρόμοια αρμονία, ίσως όπως αυτή για την οποία μιλά ο Γάλλος συγγραφέας Maurice Druon στο βιβλίο του «Les Mémoirs de Zeus» («Οι αναμνήσεις του Διός»), χρησιμοποιώντας έναν όρο που στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «μουσική των κόσμων»; Και αν υπάρχει αυτή η αρμονία, τι μας λέει για την φύση και την δόμηση του πολυδιάστατου Σύμπαντος μέσα στο οποίο ζούμε; Και εμείς πάλι, μελετώντας την, μέσα από τα γεωμετρικά σχήματα, την φυσική, τις μουσικές συχνότητες και από όλες τις άλλες εκφάνσεις του Σύμπαντος γύρω μας, τι μπορούμε να αποκομίσουμε από την σοφία αυτή και σε επίπεδο πνευματικό και σε επίπεδο επιστημονικό και σε επίπεδο πρακτικό; Οι ερωτήσεις αυτές μάλλον θα μείνουν αναπάντητες, αν όχι για πάντα, για πολύ καιρό ακόμη. Ως τότε, είναι στην διάθεση όλων μας για να τις σκεφτούμε και να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Η μουσική πάντως του αριθμού πι, όπως θα ακούσετε στο παρακάτω video, είναι από μόνη της ένα μυστήριο. Απολαύστε την…